Przez trzy dni gościła u nas dosyć duża grupa rozśpiewanych, trzynastoletnich dziewcząt i kilku, również rozśpiewanych, niewiele starszych rodzynków, płci przeciwnej. Przyczyną tego spotkania były warsztaty wokalno – muzyczne, prowadzone jak zwykle przez niestrudzonego Krzysztofa Irisika, który po raz kolejny pokazał swój pedagogiczny talent, albowiem wśród tych chwalących śpiewem Pana Boga młodych osób czuł się jak tercja mała w akordzie molowym. Na warsztatach nie zabrakło również i starych bywalców, którzy swym doświadczeniem, wspomagali Krzysztofa w prowadzeniu śpiewu i choć trochę okrojonego, to dającego się usłyszeć delikatnego akompaniamentu. Jeszcze dzisiaj słyszę ten jakże oryginalny fis- mol, który niespodziewanie pojawia się na początku każdego mostu w jednej z pieśni przerabianej przez warsztatowiczów – Bogu niech będą dźwięki.Jednak śpiewanie i granie na cześć Pana Jezusa nie było jedynym powodem spotkania. Część z nas poświęcała czas aby zastanawiać się jak dotrzeć do dzisiejszego człowieka z Ewangelią za pomocą innych metod. Nie zabrakło w tym czasie rozmów nad koncepcją nowej strony internetowej, której odsłonę właśnie widzicie.
Naszym udziałem w ten listopadowy weekend było również spotkanie księży i katechetów z naszego dekanatu. Ten czas wspólnej pracy rozpoczęliśmy adoracją Pana Jezusa w Najświętszym sakramencie i przy rozważaniu Słowa Bożego. Choć nie brałem czynnego udziału w tym spotkaniu to po minach zgromadzonych widziałem, że nie jeden ważny wątek został poruszony.
Całą naszą trzydniową pracę wieńczył najważniejszy punkt naszego spotkania – niedzielna Eucharystia. Mogliśmy odpocząć w Panu karmiąc się Jego Słowem i Ciałem. I chyba nieprzypadkowo Ewangelia mówiła o talentach, które każdy z nas otrzymał, nie po to aby je zakopywać, ale puścić w obieg, choć wiąże się to z ryzykiem utraty życia dla Pana Jezusa.
