Skip to main content
2020 AKTUALNOŚCI

Historia 20 lat Przystanku Jezus

By 1 lipca 202018 kwietnia, 2023No Comments

HISTORIA:

Przystanek Jezus powstał w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej w roku 1999 jako odpowiedź na potrzebę duszpasterskiej opieki nad młodzieżą gromadzącą się na Przystanku Woodstock (PW), który jest jednym z największych festiwali muzyki rockowej w Europie, gromadzący kilkaset tysięcy młodych. W roku 2018 organizatorzy PW dokonali zmiany nazwy festiwalu na „Pol`-and-Rock Festiwal”.

Jako dzieło ewangelizacyjne Przystanek Jezus od samego początku cieszył się aprobatą Konferencji Episkopatu Polski jako odważna i nowatorska forma obecności Kościoła pośród młodych, co znalazło swój wyraz w sprawozdaniu przewodniczącego KEP podczas Ad limina apostolorum w obecności Ojca Świętego w 2014 r.

Inicjatorem pierwszego PJ w Żarach (1999) był bp Edward Dajczak (ówczesny biskup pomocniczy diecezji zielonogórsko-gorzowskiej), zaś organizatorem Wspólnota św. Tymoteusza – Katolickie Stowarzyszenie w służbie Nowej Ewangelizacji z Gubina pod opieką ks. Artura Godnarskiego. Zespół koordynujący całość przedsięwzięcia (ekipa prowadząca) to około sześćdziesiąt osób świeckich i duchownych z terenu całej Polski, współpracujących ze sobą w jednej kerygmatycznej wizji ewangelizacyjnej. Na kształtowanie się tej wizji ogromny wpływ miało zarazem doświadczenie formacji w Ruchu Światło-Życie, Odnowy w Duchu Świętym jak i kerygmatycznej Szkoły Nowej Ewangelizacji, której twórcą jest świecki ewangelizator Jose H. Prado Flores z Meksyku.

Logo PJ wyraża nowy dynamizm ewangelizacyjny przedstawiony w krzyżu na kształt żagla wydętego tchnieniem wiatru. Nawiązuje do rozpoznawalnego białego krzyża stawianego pośrodku pola PJ na PW, wyznaczającego miejsce spotkań i modlitwy. Krzyżowi towarzyszy napis: „Przystanek Jezus”, który wkomponowuje się w znak graficzny jako łódź gromadząca współczesnych apostołów – ewangelizatorów. Jest to bowiem ta sama misja, w którą z całym zapałem weszli pierwsi uczniowie Jezusa, wypełniając nakaz misyjny: „Idźcie na cały świat i czyńcie uczniów” (Mt 28, 19).

 CEL I CHARAKTER SPOTKAŃ:

PJ wpisywał się w oddolny nurt ewangelizacji podejmowanej na przestrzeni lat w Polsce przez środowiska ewangelizacyjne na koncertach młodzieżowych, takich jak np. Jarocin czy Ragge nad Wartą.

Od samego początku wyklarowała się tygodniowa struktura PJ: pierwsze trzy dni poświęcone były rekolekcjom ewangelizacyjnym dla uczestników (ewangelizatorów), by jako pierwsi mogli słuchać Słowa Bożego i doświadczyć Bożego Miłosierdzia w sakramencie pokuty i pojednania, zaś kolejne dni – ewangelizacji bezpośredniej na polach woodstockowych. Doświadczenie to zostało opisane w wydanej w roku 2003 publikacji „Kiedy Jezus przychodzi w glanach”. Prowadzona jest także witryna internetowa skupiająca środowisko ewangelizatorów: www.PrzystanekJezus.pl .

W PJ co roku brało udział od 700 do 1200 ewangelizatorów z Polski, a także z Niemiec, Anglii, Irlandii, Słowacji, Czech, Białorusi, Ukrainy, Stanów Zjednoczonych, Francji, Malezji, Chorwacji, Kamerunu i Republiki Centralnej Afryki. Gromadził on ewangelizatorów z różnorodnych środowisk kościelnych, dając doświadczenie jedności w misji ewangelizacyjnej. Szczególną łaską PJ było to, że po raz pierwszy na taką skalę zgromadził on ewangelizatorów z różnych środowisk kościelnych gdzie teoria i pragnienie jedności stają się faktem i czytelnym znakiem ewangelicznym. Należy w tym miejscu wspomnieć, że Przystanek Jezus stał się miejscem ewangelizacji podejmowanej w doświadczeniu ekumenicznym. Szanując katolickie doświadczenie organizatora inicjatywy, uczestniczyli w niej także ewangelizatorzy z różnych denominacji chrześcijańskich, którzy wnosili do wspólnego doświadczenia swoje bogactwo wiary i znajdowali dla siebie przestrzeń do współpracy z katolikami w głoszeniu Słowa i składaniu świadectwa.

Pod względem formacji najliczniejszą grupę wśród ewangelizatorów stanowiły osoby formujące się w Szkołach Nowej Ewangelizacji. Drugą co do wielkości była grupa wyrastająca z doświadczenia Odnowy Charyzmatycznej. Trzecią – grupa osób z Ruchu „Światło-Życie”.

Udział procentowy uczestników PJ: 15% – duchowni, 3% – siostry zakonne, 8% – klerycy, 74% – świeccy. Ekipa prowadząca PJ składała się z ok. 60 osób duchownych i świeckich, współpracujących ze sobą. Szczególnie w początkach PJ w Żarach ogromną rolę w organizacji logistyki odegrało wsparcie bp. gen. Leszka Sławoja Głódzia z Ordynariatem Polowym Wojska Polskiego.

Tematyka rekolekcji PJ zawsze była związana z odczytywaniem znaków czasu i prowadzenia przez Ducha Świętego. Formy ewangelizacji były bardzo zróżnicowane przez doświadczenie i pomysłowość przyjeżdżających zespołów ewangelizacyjnych: pantomima, teatr, koncerty muzyczne, taniec, prezentacje parateatralne, filmy, ewangelizacje audiowizualne, modlitwa itp. Jednak uprzywilejowaną i podstawową formą były indywidualne spotkania z młodymi w dwu-, trzyosobowych zespołach ewangelizacyjnych. Ważnymi elementami cieszącymi się dużym zainteresowaniem młodzieży z PW było spotkanie zatytułowane „zagnij księdza”, podczas którego można było postawić księżom pytania, na które wspólnie poszukiwaliśmy odpowiedzi oraz spotkania tematyczne z zaproszonymi gośćmi, pośród nich byli także biskupi: Edward Dajczak z Koszalina, i Grzegorz Ryś z Krakowa. Nazwę PJ nosił także zespół muzyczny, posługujący w ramach ewangelizacji PJ oraz wydawnictwo powstałe przy Wspólnocie św. Tymoteusza, popularyzujące tematykę Nowej Ewangelizacji we współpracy z Zespołem KEP ds. Nowej Ewangelizacji. Wydawnictwo to zapoczątkowało serię wydawniczą pod nazwą: Seria Nowej Ewangelizacji, w której ukazało się na polskim rynku wydawniczym 13 tytułów, a kilka z nich stało się bestsellerami.

W roku 2012 w Kostrzynie nad Odrą podczas trzynastej edycji PJ odbył się pierwszy Ogólnopolski Kongres Nowej Ewangelizacji, który poprowadził bp Grzegorz Ryś (przewodniczący Zespołu KEP ds. Nowej Ewangelizacji), a udział wzięli: abp Rino Fisichella (przewodniczący Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji z Watykanu), bp Wojciech Polak (sekretarz generalny KEP z Gniezna), abp Andrzej Dzięga (metropolita szczecińsko-kamieński) oraz przedstawiciele lokalnego episkopatu bp Stefan Regmunt i bp Paweł Socha.

Choć PJ był częścią PW, zachowywał jednak zawsze swoją autonomię, zarówno organizacyjną, programową, jak i terytorialną.

ZNACZENIE:

Owocem PJ była nie tylko możliwość usłyszenia Ewangelii przez uczestników PW, ale także doświadczenie przez ewangelizatorów udzielającego się daru odwagi w dziele Nowej Ewangelizacji. Zainicjował on wzrost i pomnożenie licznych wydarzeń ewangelizacyjnych na terenie całej Polski, np. Ewangelizacja Bieszczadów, Ewangelizacja nad jeziorem Białym, Ewangelizacja na Sunrise w Kołobrzegu czy PJ w Lublinie oraz PJ w twoim mieście.

Niewątpliwie jednym z ważnych owoców wyjścia do młodych podczas PJ była wytężona służba prezbiterów, nie śpieszących się, gotowych do szczerych i nielimitowanych rozmów, modlitwy i spowiedzi. Dzięki takiej współpracy świeckich z duchownymi i osobami konsekrowanymi, wielu młodych po długim czasie powróciło do Boga i sakramentalnej komunii. Wielu też odnalazło dzięki tej posłudze swoje powołanie do życia kapłańskiego czy zakonnego. Środowisko wiary tworzone przez ewangelizatorów sprzyjało także zawiązywaniu odpowiedzialnych relacji przyjaźni, a często w konsekwencji prowadziło do odkrycia powołania do małżeństwa. Dla wielu księży i kleryków udział w PJ zaowocował procesem nawrócenia i silniejszego przylgnięcia do Jezusa oraz zaangażowania z nową, kerygmatyczną mentalnością w posługę duszpasterską (nawrócenie pastoralne).

PJ jako wydarzenie stał się możliwy dzięki formacji i doświadczeniu Szkół Nowej Ewangelizacji, które przez program formacyjny i wprowadzenie w doświadczenie ewangelizacji kerygmatycznej mają realny wpływ na formowanie nowej mentalności ewangelizacyjnej, wyrażającej się w nowej formie, zintensyfikowanej ekspresji i trwałej gorliwości.

Doświadczenie Przystanku Jezus miało ogromny wpływ na kształtowanie się oryginalnej metodyki prowadzenia rekolekcji ewangelizacyjnych przez Wspólnotę św. Tymoteusza, zarówno w środowiskach młodzieżowych, akademickich, seminaryjnych, kapłańskich, jak i zakonnych, prowadzonych w ciągu całego roku. Charakteryzuje się ona podejściem misyjnym wobec świata, gdzie naczelne miejsce zajmuje przepowiadanie kerygmatyczne, otwartość na posługę charyzmatyczną i doświadczenie życia wspólnotowego.

Ważnymi wyznacznikami dla organizatora PJ – Wspólnoty św. Tymoteusza, a zarazem założeniem programowym była nowa jakość działań ewangelizacyjnych. Wyrażało się to w różnorodności form jak i łączeniu przesłania kerygmatycznego z kulturą. Kultura bowiem jest ważnym nośnikiem dojrzałej/wcielonej wiary oraz przyswajalną strawą duchową dla zróżnicowanych pokoleń. W swojej otwartej formule ukształtowanej na gruncie wiary jako osobistej odpowiedzi na przesłanie Ewangelii, kultura prowokuje widza/uczestnika do szukania odpowiedzi na najbardziej nurtujące go pytania, a także wprowadza w doświadczenie piękna rodzącego poczucie transcendencji. Wszystkie te działania miały na celu wielopoziomowe oddziaływanie na człowieka młodego, wrażliwego na piękno i dobro. 

Stąd w działaniach organizatora na przestrzeni minionych lat widać determinację i konsekwentne dążenie do przejścia z terenu kościelnego oddalonego o kilka kilometrów od placu festiwalu i zakorzenienia się pośród młodych na polu festiwalowym. Podjęto się budowania miasteczka ewangelizacyjnego z pełnym zabezpieczeniem socjalno-logistycznym dla ewangelizatorów, jak i przestrzenią dla gości, stawianie największego w Polsce namiotu estradowego na 5000 osób, będącego przestrzenią spotkania, modlitwy, celebracji liturgicznych, koncertów, występów teatralnych, tanecznych, umiejscowienia kaplicy z Najświętszym Sakramentem do całodobowej adoracji i modlitwy itd. Wszystkie te działania były przedmiotem powolnego wzrostu świadomości organizatora, jak i jego współpracowników oraz szerokich konsultacji celem poszukiwania światła (rozeznawania) w kontekście przemian dokonujących się w społeczeństwie i Kościele.

PODZIĘKOWANIE:

Jako organizatorzy Ogólnopolskiej Inicjatywy Ewangelizacyjnej Przystanek Jezus w latach 1999-2018, jesteśmy ogromnie wdzięczni Bogu za możliwość kształtowania tego wyjątkowego dzieła ewangelizacyjnego na skalę nie tylko ogólnopolską ale i na arenie międzynarodowej, które stało się znaczącym impulsem dla wielu środowisk kościelnych w podjęciu w swoich lokalnych przestrzeniach zupełnie nowych dzieł ewangelizacyjnych, oraz wobec wszystkich osób które współpracowały w ramach kilkusetosobowej ekipy odpowiedzialnej jak i kilkunastotysięcznego grona wolontariuszy zaangażowanych w to piękne dzieło wiosny Kościoła. 

Z radością podejmujemy w tym niełatwym czasie zagrożenia pandemicznego przeprowadzenie XX – jubileuszowej edycji Przystanku Jezus w formie online, która stała się dla wielu ewangelizatorów odkrywaniem kontynentu cyfrowego w którym także potrzebne jest zwiastowanie Dobrej Nowiny przebywającym w nim osobom.

Poprzez nasze zaangażowanie mamy świadomość udziału w przepięknym dziele Nowej Ewangelizacji której tak pilnie potrzebuje Kościół w Polsce a o czym mówił na Jasnej Górze już w 1979 r. pp. Jan Paweł II.

Z wdzięcznością wspominamy, że przez wszystkie lata towarzyszyło nam błogosławieństwo naszych biskupów oraz pp. Jana Pawła II z jego przesłaniem zawartym w Redemptoris Missio: Nie możemy być spokojni, gdy miliony naszych braci i sióstr, tak jak my odkupionych drogocenną krwią Chrystusa, żyją nieświadomi Bożej miłości a potwierdzonym i podkreślonym na nowo przez pp. Franciszka w myśli wyrażonej w konieczności nawrócenia pastoralnego które znajduje swoje wypełnienie w podjętym z nowym zapałem zaangażowaniem misyjnym (ewangelizacyjnym) w którym centralne znaczenie odgrywa KERYGMAT.

ks. Artur Godnarski

koordynator PJ